Kto nazwał Maryję Wspomożycielką?
Nabożeństwo do Matki Bożej Wspomożycielki sięga początków chrześcijaństwa, ponieważ odkąd zaczął rozwijać się kult do Matki Zbawiciela, istniała też ufność w Jej wstawiennictwo u Boskiego Syna we wszystkich potrzebach życia. Wspomożycielka Wiernych to Matka, której Kościół powierza potrzeby i troski swoich dzieci
Pierwszym w historii Kościoła, który użył słowa ?Wspomożycielka? był św. Efrem, diakon i poeta syryjski, doktor Kościoła (+ 373) – pisał on: ?Maryja jest orędowniczką i wspomożycielką dla grzeszników i nieszczęśliwych?. W tym samym czasie św. Grzegorz z Nazjanzu, patriarcha Konstantynopola, doktor Kościoła (+ ok. 390), także nazywa Maryję “”nieustanną i potężną Wspomożycielką?.
Przez słowo ?Wspomożycielka? ci doktorzy Kościoła rozumieli oni wszelką pomoc, jakiej nam udziela Matka Boża. Pierwotne nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny jako Wspomożycielki opierało się na przekonaniu, że Maryja jest Szafarką Bożych łask.
Do wieku XVI, powstało bardzo wiele sanktuariów pod wezwaniem Maryi Wspomożycielki, Maryi od pomocy, Maryi Łaskawej itp., co pokazuje wiarę i ufność w skuteczność orędownictwa Maryi. W samej Italii istnieje ponad 20 sanktuariów pod wezwaniem Maryi Wspomożycielki, z których niektóre sięgają średniowiecza, np. w Busto Arsizio koło Varese, w Pistoi, w Kastiglion Fiorentino, w Bobbio, w Bolonii w kościele Matki Bożej Większej, czy najsłynniejsze sanktuarium Lombardii w Caravaggio. Kilka obrazów Matki Bożej Wspomożycielki zostało nawet koronowanych koronami papieskimi.
Krajem, w którym kult Wspomożycielki rozwinął się najbardziej była Bawaria. Na zamku w Monachium była figura Wspomożycielki (dzieło Krumpera) z napisem ?Patronka Bawarii?. Pierwszy kościół pod wezwaniem Wspomożycielki stanął w Pasawie w roku 1624. Umieszczony tam wizerunek Matki Bożej Passawskiej (kopię obrazu Cranacha) pątnicy witali okrzykiem: Maria hilf! (Maryjo, wspomagaj). Od tego okrzyku góra i sanktuarium przyjęły nazwę Maria hilf! (Maryja Wspomożycielka). Sanktuarium do dziś opiekują się kapucyni.
Do spopularyzowania kultu Wspomożycielki przyczyniły się znacznie trzy wydarzenia.
7 października 1571 roku pod Lepanto oręż chrześcijański odnosi decydujące zwycięstwo nad flotą turecką, która zagrażała Italii bezpośrednim desantem. Na pamiątkę tego zwycięstwa papież św. Pius V włącza do Litanii Loretańskiej nowe wezwanie ?Wspomożenie wiernych, módl się za nami?.
12 września 1683 roku – polski król Jana III Sobieskiego pod Wiedniem rozgramia Turków. W podziękowaniu za to zwycięstwo papież bł. Innocenty XI zatwierdza w 1684 w Monachium, przy kościele Św. Piotra, bractwo Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych, rychło podniesione do rangi arcybractwa.
24 maja 1816 po raz pierwszy jest obchodzone w Rzymie święto Wspomożycielki Wiernych, ustanowione na pamiątkę uwolnienia papieża Pius VII z niewoli Napoleona (24 maja 1814).
Tak to tytuł Matki Bożej Wspomożenia Wiernych wszedł do liturgii Kościoła. Od zwycięstwa pod Lepanto zaczął też nabierać ?politycznego-militarnego? charakteru w znaczeniu opieki nad Kościołem w decydujących momentach, podobnie jak tytuł ? Matki Boskiej Zwycięskiej?.
